- xoşəhval
- прил. находящийся, пребывающий в хорошем расположении духа, имеющий хорошее настроение
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xoşəhval
Смотреть что такое "xoşəhval" в других словарях:
xoşəhval(lı) — sif. <fars. xoş və ər. əhval> Xoşxasiyyətli, xoştəbiət, yumşaq, xoşqılıq, əhvallı. Xoşəhvallı adam. – Mirzə Abbasqulu ortaboylu, xoşsifət, xoşəhval və şirinsöhbət bir kişi idi. M. Tahirli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoş-beş — is. Salamlaşma zamanı birbirindən kef əhval soruşma. Xoş beşdən sonra qonaq Ataşın əmisinin adını çəkib ondan gətirdiyi kağızı verdi. Ə. Vəl.. <Hacı Ağakərim:> Bəs sənin dayına salamın, xoş beşin hanı, ədəbsiz! S. Rəh.. <Vahidov… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşluq — is. 1. Xoşa gələn, ləzzət verən şeyin halı, xoş təsir. Havanın xoşluğu. – Havada xəfif bir sazaq var idisə də, yazın . . ilk yeli bu sazağa bir xoşluq verirdi. Ç.. Aydınlığın xoşluğunda; Nə gözəlsən, sonam dəniz! R. R.. // Məlahət, gözəllik; gözə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşagələn — sif. Ürəyəyatan, insanda xoş əhval ruhiyyə yaradan, xoş, bəyənilən. Xoşagələn şeir. Xoşagələn parça seçmək. – Qoltuğunda kitablar, körpə qəlbində qəmlər; Qiymət dəftərçəsində xoşagələn rəqəmlər. S. Rüst.. <Əlikram:> Dil ətdəndir, Şeyda, o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaqlı — sif. Zarafatçı, məzəli, əhvallı, kefcil, həmişə şən, xoştəbiət, xoşsöhbət, xoşəhval. Bizə tərəf gələn bir faytonda bir damaqlı oğlan, yanında başına minarə boyda şlyapa qoymuş sarısaçlı qız yanımdan yel kimi ötdü. Ə. H.. . . Tanış faytonçumuz var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşlandırmaq — f. Xoş əhval ruhiyyə yaratmaq, sevindirmək, fərəhləndirmək, ürəyini açmaq. <Altunbay Solmaza:> Mən də səni daha artıq xoşlandırmaq üçün <Elxanın> füsunkar dilini dibindən kəsdirib atdıracağam. C. C.. // Məmnun və razı etmək, həzz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərəc — is. <ər.> klas. Hüzn, kədər, məyusluqdan sonra gələn sevinc, şadlıq və yaxşı əhval. ◊ Allah (Yaradan, Tanrı) fərəc versin! – «Allah kömək eləsin», «uğurlar olsun» mənasında xoş arzu bildirən ifadə. <Banıxanım:> Sənə kömək istərəm mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağlıq — is. 1. Bədənin bütün üzvlərinin sağlam, saz olması, düzgün, normal işləməsi, salamatlıq, səhhət. Sağlığa ziyan verən şeylərdən qaçmalı. – Abır istəsən – çox demə; Sağlıq istəsən – çox yemə. (Ata. sözü). Sağlıq olsa (olsun) – 1) salamatlıq arzusu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
